SRBIJA JE UVEK BILA PROTIV CRNE GORE! MILO na godišnjici Kraljevine PREVAZIŠAO SVAKU MERU! Šta bi mu rekli Njegoš i kralj Nikola?

Foto: www.profimedia.rs

Milo Đukanović

Ðukanović je podsetio na svetkovinu proglašenja Crne Gore za kraljevinu 1910. godine, rekavši da su međunarodne reakcije u to vreme svedočile o događaju "koji je svojim značenjem prevazilazio granice Crne Gore i jasno potvrđivale visoki ugled koji Crna Gora i njen vladar tada uživao".

- Zašto je, pak, jedino u Srbiji, proglašenje kraljevine predstavljano kao izlišna predstava vladarske sujete, i čak ismijavano, politički fakti daće nam odgovor kroz dalju istoriju srpsko-crnogorskih odnosa. Aspiracijama Srbije, tada politički i vojno moćne balkanske države, nije bila po volji ni knjaževina Crna Gora, 58 godina pre ovog događaja, pa ni tada proglašena kraljevina Crna Gora - sve je to ostalo zapisano da nas neumoljivo opominje - rekao je Ðukanović.

On je podsetio na formiranje dve političke opcije u Crnoj Gori u vreme kada je ona već imala petogodišnje iskustvo parlamentarnog života, koje su, kako je naveo, zastupale oprečne koncepte postojanja crnogorske države.

- Jedan je bilo da Crna Gora mora imati državni subjektivitet, da su interesi Crne Gore iznad svih drugih interesa. Pristalice drugog koncepta zastupale su stanovište da je smisao i svrha crnogorske države služenje opštesrpskim interesima i da Crna Gora mora predati predvodništvo drugoj državi - rekao je Ðukanović.

On tvdi da su se pristalice interesa dinastije Karađorđević predstavljale "politički najuzvišenijim iskazom nacionalne svesti i činom patriotizma, dok su pobornici političkog koncepta kojima je interes Crne Gore i dinastije Petrović - Njegoš bio na prvom mestu, žigosani kao separatisti i izdajnici "nacionalne stvari".

- I u vreme proglašenja Crne Gore za kraljevinu, iskazala su se oba politička stanovišta: prvi su uzdizanje u rang kraljevine doživeli kao još jedan čin afirmacije njenog istorijskog i državnog značenja, a drugi kao vladarsku megalomaniju i ugrožavanje prestiža Kraljevine Srbije - tvrdi Ðukanović.

On je dodao da je neminovno bilo da, od uspostavljanja parlamentarizma, ova dva pola crnogorske političke scene dovedu do tenzija i sukoba, posebno u predizbornom periodu.

- Beograd je na sve načine podržavao protivnike crnogorskog vladara i crnogorske državne ideje. Ova podrška tzv. "patriotskim snagama" u Crnoj Gori započela je kampanjom u beogradskoj štampi protiv knjaza Nikole, a zatim i organizovanjem terorističke akcije za njegovo nasilno svrgavanje - rekao je Ðukanović.

On je dodao da se događaj koji je u istoriografiji poznat kao "Bombaška afera", odigrao u vreme oktobarskih izbora 1907. godine, kada je, kako je naveo, crnogorska emigracija iz Beograda organizovala donošenje bombi na Cetinje, s ciljem da ubiju knjaza i njegovu porodicu.

- Ubrzo nakon ovog neuspešnog pokušaja, u Podgorici je formirana tajna teroristička organizacija sa više od hiljadu članova, koja je počela da radi na podizanju ustanka u Crnoj Gori. Avgusta 1909. zaverenici su osujećeni i izvedeni pred vojni sud. Ali, ono što nisu uspeli ni 1907. ni 1909, završili su 1918. Tada je postalo belodano da je to produžena ruka vlade Kraljevine Srbije -  rekao je Ðukanović.

On je dodao da je sučeljavanje ova dva stanovišta obeležilo crnogorski 20. vek, tvrdeći da nije prestalo ni do naših dana.

- Zaprepaščujuće je to, ali i potvrđuje koliko su žilavi istorijski koreni crnogorskih podela - rekao je Ðukanović.

On tvrdi da je "jedna od najvećih i nespornih tekovina naše istorije - nezavisna država - žestoko je atakovano i u političkom životu savremene Crne Gore".

- Služenje tuđim interesima kao svrha postojanja Crne Gore osvedočeno je kao ovovremena politička ponuda. Po istoj onoj - kroz istoriju preživeloj - matrici, borba protiv crnogorske nezavisne države besprizorno se kamuflira najgrubljim političkim i parapolitičkim sredstvima. Mi na to kažemo: retrogradnost i destruktivnost takvog đelovanja možemo poraziti samo zastupanjem istinskih civilizacijskih vrijednosti i mjerljivim učincima crnogorskih savremenih dostignuća - poručio je Ðukanović.

On je dodao da Crna Gora čuva svoje državno ime i identitet, kako i mir i multietnički sklad.

- Naša generacija je trijumfalno to pokazala 2006. godine" (kada je na referendumu izglasana samstalnost) - ocenio je Ðukanović.

On tvrdi da moderna, demokratska Crna Gora, kao članica NATO alijanse, prednjači na putu članstva u Evropskoj uniji, kao i da je pouzdan garant stabilnosti i najrazvijenija ekonomija Zapadnog Balkana.