VLADIKA NIKOLAJ VELIMIROVIĆ - ČOVEK IZMEĐU DVE ISTORIJE! Ove DETALJE iz njegovog života malo ko zna!

Vladika Nikolaj Velimirović (4. januar 1881 - 18. mart 1956) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve, teolog, filozof. Rođen je u selu Lelići, kod Valjeva, u porodici zemljoradnika. Nakon završetka valjevske gimnazije upisuje beogradsku Bogosloviju, gde biva zapažen kao učen mladić, okupiran Njegoševom mišlju.

Napisao je delo "Religija Njegoševa" u kom se bavi, ne samo kompleksnošću Njegoševog stvaranja, već i samog Petra II Petrovića Njegoša, ne prezajući od toga da ga u istom dahu naziva i pesnikom i filozofom, i skeptikom i teistom.

On je bio vojnik među monasima, književnik među filozofima, učeni među neznavenima, logoraš među nacistima, nacista komunistima.

Vladika Nikolaj imao je dva doktorata, oba stečena na prestižnim univerzitetima - na starokatoličkom fakultetu u Bernu u Švajcarskoj, a drugu doktorsku tezu "zaradio" je na filozofskom fakultetu u Oksfordu.

Po povratku iz inostranstva u Srbiju nijedna diploma mu nije bila priznata.

Optuživan je za nacionalističke ideje, koje svakako među obrazovanim svetom nisu ništa drugo do antiteza globalizmu, ali i za nacističke pobude. 

Vladika Nikolaj Velimirović, reklo bi se paradoksalno, i pored takvih optužbi za njegovo političko delovanje, završio je u nacističkom logoru kao zarobljenik.

Prvobitno su Nemci, s početka 1941. godine, dobili naređenje, koje je sproveo u delo general Aleksandar for Ler: 

- Uništiti srpsku inteligenciju, obezglaviti vrh Srpske pravoslavne crkve, i to u prvom redu patrijarha Dožića, mitropolita Zimonjića i episkopa žičkog Nikolaja Velimirovića, kao i kaluđere i monahinje srpskih manastira - bilo je naređenje Adolfa Hitlera.

Kada su okupirali zemlju, odmah su vojne i policijske snage upale u Žiču i izolovale Vladiku Nikolaja. 12. jula 1941. godine uhapsili su ga i prebacili u manastir Ljubostinju u zatočeništvo.

Pred kraj rata, 15. septembra 1944. godine, Vladiku Nikolaja i Patrijarha Gavrila sproveli iz manastira Vojlovice u zloglasni koncentracioni logor Dahau u Nemačkoj. Bili su jedina dva crkvena velikodostojnika u Evropi koji su zarobljeni od strane nemačke vojske.

Rehabilitacija vladike Nikolaja počinje sredinom osamdesetih godina, kada namučena SPC počinje da se oporavlja i raste nakon komunizma. 

Tada mlada snaga Crkve, blaženopočivši mitropolit Amfilohije i episkop zahumsko-hercegovački i primorski Atanasije, pišu hvalospeve vladici Nikolaji i održavaju sećanje na, sa svih strana osuđenog, vladiku Nikolaja.

Mošti vladike Nikolaja prenete su u Srbiju 12. maja 1991. godine, u danima kada je otpočinjao rat na teritoriji bivše Jugoslavije.Njegovi posmrtni ostaci su preneti iz Libertivila u Lelić, gde je sahranjen u crkvi, koja je njegova zadužbina.

19. maja 2003. godine Sveti arhijerejski sabor SPC jednoglasnom saborskom odlukom kanonizuje.

BONUS VIDEO