VASKO POPA Pesnik sa čarobnog Brega

Foto: Public

Vasko Popa

Vasko Popa rođen je u Grebencu kod Vršca. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Vršcu. Posle toga upisao se na Filozofski fakultet u Beogradu. Studije nastavlja u Bukureštu i Beču. Za vreme Drugog svetskog rata Popa je bio zatvoren u nemačkom koncentracionom logoru u Zrenjaninu. Nakon završetka rata diplomirao je na romanskoj grupi Filozofskog fakulteta u Beogradu, 1949. godine.

Od 1954. do 1979. godine Vasko Popa je radio kao urednik u izdavačkoj kući Nolit u Beogradu. Nakon „Kore“ usledile su i zbirke pesama „Nepočin polje“ (1956),  „Sporedno nebo“ (1968), „Uspravna zemlja“ (1972), „Vučja so“ (1975), „Kuća nasred druma“ (1975), „Živo meso“ (1975) i „Rez“ (1981). Jedan je od najprevođenijih jugoslovenskih pesnika, njegova dela su prevođena na engleski, španski, nemački, italijanski, francuski i druge jezike, a i sam je dosta prevodio sa francuskog. 29.maja 1972. osniva Književnu opštinu Vršac – KOV, a iste godine postaje dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti.

Vasko Popa je prvi dobitnik „Brankove nagrade“ za poeziju, ustanovljene u Sremskim Karlovcima u spomen na Branka Radičevića. Među osnivačima je Vojvođanske akademije nauka i umetnosti i Narodnog pozorišta „Sterija“, časopisa „Libertate literara“ koji izlazi na rumunskom jeziku, a radi i na organizovanju štamparije. Prvi je dobitnik "Brankove nagrade" za poeziju, ustanovljene u Sremskim Karlovcima u spomen na Branka Radičevića.

Umro je u Beogradu 5. januara 1991. godine i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju. Godine 1995., u Vršcu, njemu u čast, osnovana je „Nagrada Vasko Popa“, koja se dodeljuje za najbolju zbirku pesama na srpskom jeziku, svake godine na dan pesnikovog rođenja, 29. juna.

Ovo je pesma o Vršcu koju je napisao u leto 1972.

Vršac

U vinogradarevoj ruci

Pruženoj iz oblaka

Zlatan grozd

U jednom zrnu kula od kukuruza

U drugoj čaroban Breg

U trećem ravnica majka

O ostalim zrnima ulice

Zaspale u podne

I poslednje neukroćene gajde

Veće nego Gradska kuća

I neki visokoučeni zvonici

I pšenični dvori i škole tišine

I redionice ljudi-pčela

Vinogradareva ruka pomaže

Grozdu da zri

I brani ga od ptica zlatokradica.