LEGENDA STARE PLANINE KOJA LEDI KRV U ŽILAMA! Mrtvački most se prelazi samo danju: NOĆU SE ČUJE VRISKA DUŠA DUŠMANA! (FOTO, VIDEO)

Na jednoj od najlepših i najdivljijih planina Srbije, gde priroda još uvek caruje netaknuta, postoji mesto koje putnici zaobilaze u širokom luku, a meštani pominju tiho – kao da se boje da ga zazovu. Mrtvački most, zabačen u šumama Stare planine, nosi ime koje više priliči horor filmu nego planinskoj stazi. Ali, za njegovo jezivo ime kriju se priče daleko mračnije od bilo kakve fikcije.

Most krvi i legende

Mrtvački most se nalazi na reci Temštici, u blizini sela Oreovica, odnosno između sela Topli Do i Temske. Na prvi pogled deluje kao običan prelaz – skroman, gotovo neupadljiv. Ipak, njegov naziv i ono što ga prati kroz narodnu predaju stavljaju ga među najstrašnija mesta u Srbiji.

Postoje dve glavne legende koje objašnjavaju poreklo njegovog imena.

Legenda o hajduku Dubanći

Prva seže u vreme borbi sa Turcima. Po pričama lokalnih meštana, hajduk Stojan Stefanović, poznat kao Dubanća, iz zasede je napao turskog spahiju Huseina koji je tuda prolazio noseći harač. U krvavom sukobu, spahija je ubijen upravo na mestu današnjeg mosta. Po drugoj verziji iste legende, to je bio kraj samog hajduka – stradao je u borbi, a reka je odnela njegovo telo. Ko god da je poginuo tog dana, smrt na tom mestu bila je toliko upečatljiva da je most zauvek ostao obeležen – mrtvački.

 

 

Krvavi mart 1944. godine

Druga priča dolazi iz novije istorije. Tokom Drugog svetskog rata, marta 1944. godine, partizani su na Mrtvačkom mostu organizovali zasedu bugarskoj vojsci. U žestokoj borbi, poginulo je 40 bugarskih vojnika i 2 srpska. Većinu tela je odnela reka.

Noćna vriska duša

Međutim, ono što Mrtvački most čini legendarnim nije samo istorija, već i ono što se priča da se dešava kada padne mrak.

Lokalni stanovnici tvrde da se noću čuju jauci, vrisci i šapat duša koje nikada nisu pronašle mir. Neki kažu da se radi o dušama palih vojnika, drugi tvrde da su to duše zločinaca koji su tu klali, silovali i palili. Čak i danas, mnogi planinari ne žele da kampuju u blizini mosta, a neki tvrde da su videli senke kako se kreću među stablima.

Jedna legenda čak pominje da se leva obala reke zove „Mrtvina“ – mesto gde su nestajali ljudi, kao da ih je sama planina progutala.

- Tu noću vrište duše dušmana koji su po stazi klali, silovali, palili i pljačkali... vrište za svojim životima… vrište od crnog staroplaninskog mleka... - kaže stariji meštanin iz obližnjeg sela. Neki tvrde da mesto nosi energiju smrti, dok drugi veruju da samo priroda „pamti“ više nego što ljudi mogu da podnesu.

Mesto za hrabre – ili nepromišljene?

Danas, Mrtvački most je sve češće na mapama avanturista, mistika i turista željnih adrenalina. No, lokalci kažu da to nije pametna odluka. Ipak, u moru legendi, jedno je sigurno: na tom mestu, priroda i prošlost spajaju se u sablasnu tišinu.

U Srbiji ima mnogo mostova, ali samo jedan nosi teret smrti u svom imenu. I što se tiče Mrtvačkog mosta – možda je najbolje da legende ostanu legende, a most da se prelazi – samo danju.

BONUS VIDEO: