SRBIJA JOŠ TUGUJE ZA NJIMA: Napustili su nas u 2018, ali su otišli u legendu i nezaborav!

Autor: Republika

Vesti

31.12.2018

12:34

Pratite nas i putem Android ili iOS aplikacija

Kažu da loše stvari iz minule godine treba zaboraviti i fokusirati se samo na one dobre i to je tačno, ali u ovom slučaju treba napraviti izuzetak. Ako je smrt sama po sebi loša i tužna onda bi i nju valjalo obrisati iz memorije, ali ima li to smisla ako to znači zaboraviti Nebojšu Glogovca, Milenu Dravić, Vladetu Jerotića? Baš naprotiv! To što su nas oni napustili 2018. godine treba da ostane urezano duboko u pamćenju i ne samo to, već sve ono što smo od njih naučili i što su nam nesebično pružili...

Uz njih smo se smejali, plakali, budili se i odlazili na spavanje. Neki od njih su zaštitni znakovi ove naše Srbije. Njihove misli i stilovi života bili su nam vodilje u mnogim životnim situacijama, neki od njih su izgubili život stavljajući upravo Srbiju ispred sebe, ono što su oni stvarali, bilo da je reč o muzici, glumi ili pisanju ostavilo je trag i promenilo mnoge od nas. I baš zato, ne smemo ih zaboraviti.

Na samom sutonu 2018. godine još jednom im odajemo počast...

Glumačka gromada ostavila je Srbiju u suzama

Glumačku karijeru započeo je u Ateljeu mladih u Pančevu. Tokom studiranja Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu dobio je stipendiju od Jugoslovenskog dramskog pozorišta i ulogu u predstavi Velika pljačka, u režiji Dejana Mijača na sceni Ateljea 212.

Kada je bio dete pojavio se u televizijskoj seriji Priče iz Nepričave, 1981. godine. Prvu TV ulogu ostvario je 1987. godine, kada se pojavio u nekoliko epizoda serije Bolji život. Glogovac se na filmu prvi put pojavio 1993. godine u drami Raj Petra Zeca, gde je bio jedan od glavnih glumaca. Nakon što je skrenuo pažnju na svoj talenat, dobio je ulogu u filmu reditelja Gorčina Stojanovića Ubistvo s predumišljajem (1995).

Igrao je glavne uloge u ostvarenjima Bure baruta, Nebeska udica, Munje!, Kad porastem biću Kengur, Klopka, Hadersfild, Branio sam Mladu Bosnu, Krugovi, Ravna gora i Ustav Republike Hrvatske. Višestruko je nagrađivan za uloge u pozorištu i na filmu, a izdvajaju se Sterijina nagrada, Car Konstantin u Nišu i Zlatna arena u Puli za najbolju mušku ulogu.

Preminuo je posle kratke i teške bolesti, u Kliničkom centru Srbije u Beogradu, 9. februara 2018. godine.

OBRAZ UZ OBRAZ SA VOLJENIM GAGOM: Danima se cela zemlja opraštala od nje

Milena Dravić bila je jedna od najpoznatijih srpskih i jugoslovenskih filmskih, televizijskih i pozorišnih glumica. Često je nazivana najvećom jugoslovenskom filmskom divom. Glumila je u preko 100 filmskih ostvarenja, zajedno sa najvećim domaćim i holivudskim glumcima i zvezdama kao što su Ričard Barton i Bred Pit. U filmovima je bila junakinja ratnih epopeja, buntovnica crnog talasa, izuzetna u komedijama i tragedijama. Pored filma i televizije, uporedo je igrala i u pozorištu, gde je ostvarila oko 70 uloga.

Najpoznatije uloge ostvarila je u filmovima Prekobrojna, Bitka na Neretvi, Misterije organizma, Poseban tretman, Biciklisti, Ljubavni život Budimira Trajkovića, Rad na određeno vreme, Nije lako sa muškarcima, Bumerang i Zona Zamfirova. Poznata je još i kao učiteljica iz kultne serije Priče iz Nepričave, Vera iz Policajca sa Petlovog brda, Živka iz Gospođe ministarke, zatim kao Dušica iz TV-serije za decu Metla bez drške, i kao Vukosava Petrović i Spomenka iz TV–komedija Pozorište u kući i Lud, zbunjen, normalan. Sa svojim suprugom i kolegom Draganom Nikolićem je od 1972. do 1974. vodila popularni šou program Obraz uz obraz.

Milena je često igrala samohrane majke, seljanke, žene iz radničke klase, bila je i pionir i ekscentrična junakinja filmova crnog talasa, a velikim delom na uspehu u karijeri duguje i romantičnim komedijama u kojima je glumila uz Ljubišu Samardžića.

Dravićeva je dobitnica velikog broja domaćih i inostraninh nagrada i priznanja. Neke od njih su: Nagrada za najbolju sporednu glumicu na Kanskom filmskom festivalu, specijalna nagrada Zlatna ruža na Filmskom festivalu u Veneciji, sedam Pulskih arena, tri Statuete ćuran na Danima komedije u Jagodini, Gran-pri Tatjana Lukjanova.

Za izuzetan doprinos dramskoj umetnosti, Milena je nagrađena najprestižnijim srpskim priznanjima, kao što su: Dobričin prsten, Velika Žanka, Nagrada Pavle Vuisić, Statueta Joakim Vujić, Zlatni ćuran, Nušićeva nagrada.

Govorio je da se ne plaši nikoga i ničega, a onda je ubijen u sedištu svoje stranke

Oliver Ivanović bio je istaknuti srpski političar sa Kosova i Metohije, Republika Srbija. Bio je državni sekretar u bivšem Ministarstvu za Kosovo i Metohiju od 2008. do 2012. godine. pod ministrom Goranom Bogdanovićem.

Bio je član jedne manje srpske političke stranke, Socijaldemokratske partije i politički i humanitarni lider kosovsko-metohijskih Srba sa severa, uglavnom Kosovske Mitrovice. Bio je član Koordinacionog centra za Kosovo i Metohiju.

Bio je osnivač i predsednik Građanske inicijative "Srbija, demokratija, pravda", jedne od srpskih političkih stranaka koje su učestvovale na parlamentarnim i lokalnim izborima na Kosovu i Metohiji nakon Briselskog sporazuma. Ubijen je 16. januara 2018. ispred sedišta njegove stranke u Kosovskoj Mitrovici od strane nepoznatih počinilaca.

Učio nas je pravim vrednostima: Njegove misli ostaju da žive i posle njega

Vladeta Jerotić bio je srpski lekar, neuropsihijatar, psihoterapeut, književnik i akademik SANU. Rođen je 2. avgusta 1924. godine u Beogradu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a zatim je specijalizovao neuropsihijatriju.

U Švajcarskoj, Nemačkoj i Francuskoj specijalizovao je psihoterapiju. Radio je više decenija kao šef Psihoterapeutskog odeljenja beogradske bolnice "Dr Dragiša Mišović". Od 1985. do penzionisanja, kao profesor po pozivu, predavao je pastirsku psihologiju i medicinu na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu.

Akademik prof. dr Vladeta Jerotić razvio je obimnu i plodnu publicističku delatnost iz graničnih oblasti psihoanalize, psihoterapije, religije i filozofije. Takođe je održao brojna predavanja na teme iz pomenutih oblasti u gotovo svim većim gradovima Jugoslavije, a u poslednjim godinama u Beogradu i ostalim gradovima Srbije.

Od 1984. godine Jerotić je bio član Udruženja književnika Srbije, i redovni član Medicinske akademije i Srpske akademije nauka i umetnosti (Odeljenja jezika i književnosti).

Porodica mu bila važnija od svega

- Moram jedno da naglasim: svaki čovek, bez obzira na to kojim se poslom bavi, koliko je uspešan u svojoj karijeri i u ličnom životu, niko je i ništa ako nije uspeo da od svoje dece napravi prave uspešne i ostvarene osobe - pričao je Milošević o porodici.

Božidar Boki Milošević bio je poznati srpski klarinetista, šef Narodnog orkestra Radio-televizije Beograd, profesor muzičke škole "Josip Slavenski" i član Beogradske filharmonije.

Rođen je u Prokuplju u kući oca zemljoradnika Krste (1892-1968) i majke domaćice Vidosave (1896-1971). Po završetku osnovne škole, 1947. godine, počinje samouk da svira klarinet. Dolazi u Beograd 1950. godine, gde diplomiraa i magistrira klarinet na Muzičkoj akademiji u klasi profesora Brun Bruna. Ujedno je i radio u Narodnom orkestru Radio-televizije Beograd, koji je vodio Vlastimir Pavlović Carevac. Od 1950. godine počinje njegova uspešna muzička karijera.

Tri puta se ženio. Ima četvoro dece. Sin Milan je klarinetista i dirigent i muzički direktor Vankuver koledža u Kanadi, a ćerke Ksenija i Tijana su koncertmajstori Beogradske filharmonije. Bio je oženjen Biljanom iz Gradiške. Dobio je i državljanstvo Republike Srpske, čime se ponosio. Preminuo je 15. aprila 2018. godine u Beogradu, u 87. godini života. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Njegovo ime postalo sinonim za stanje na putevima u Srbiji

Mirko Alvirović je bio jugoslovenski i srpski novinar i instruktor vožnje. Osnivač SAT medija grupe, novinske kuće koja proizvodi emisiju Saobraćaj Automobilizam Turizam poznatiju kao SAT, Nacionalne vozačke akademije (NAVAK) i nekadašnji dugogodišnji urednik na Radio Televiziji Srbije.

Tokom 1984. godine, Mirko je pisao za Večernje novosti, a povremeno se uključivao i u program Televizije Beograd. Tada je urednik Beogradskog programa Dragan Nikitović zatražio od njega da napiše prilog za Televiziju.

Bili su to uspešni počeci Mirkove TV karijere. Dobio je ponudu urednika Beogradskog programa Sergeja Šestakova da pređe na televiziju. Pored rubrike koju je uređivao u tom periodu, dodeljeni su mu prilozi o vojsci i policiji. Upravo tokom 1990. godine, svom uredniku je ponudio petnaestominutni blok o Saobraćaju, automobilizmu i turzimu koji će postati sinonim za njegov kasniji rad. Te godine prestao je piše za Večernje novosti. Prilog koji je emitovan, sledeće 1991. godine postaće posebna emisija SAT.

"Glumim, dakle postojim" - to je bila njegova životna parola

Predrag Ejdus bio je srpski glumac i profesor glume. Rodio se 24. jula 1947. godine u Beogradu, od oca Jevrejina i majke Srpkinje. Završio je 14. beogradsku gimnaziju, a diplomirao glumu 1972. godine na Akademiji za pozorište, film i televiziju, u klasi profesora Milenka Maričića.

Bio je član amaterskog pozorišta Dadov od 1962. do 1968, a član Drame Narodnog pozorišta u Beogradu postao je odmah nakon diplomiranja 1972, i tu je ostao do 1993, kada je sa Svetlanom Bojković i Predragom Mikijem Manojlovićem otišao iz Narodnog pozorišta, u znak protesta zbog dolaska Aleksandra Berčeka na mesto upravnika pozorišta.

Pre toga bio je v. d. direktora Drame Narodnog pozorišta. U Jugoslovensko dramsko pozorište prešao 1993, a od 2001. je bio vanredni profesor glume na Akademiji umetnosti "Braća Karić". Izabran je 2006. u zvanje redovnog profesora na predmetu Gluma.

Poštovani čitaoci, možete nas pratiti i na platformama: Facebook, Instagram, YouTube, TikTok, Telegram, Vajber. Pridružite nam se i prvi saznajte najnovije i najvažnije informacije.
Naše aplikacije možete skinuti sa Google Play i Apple AppStore.