ZASTRAŠUJUĆE ARHEOLOŠKO OTKRIĆE: Pronađeno na stotine ljudskih kostiju i lobanja u poznatoj pećini, sve ukazuje na OVU stvar

Stotine ljudskih kostiju, pronađenih u podzemnoj pećini u Gvatemali, ukazuju na to da se tamo odvijalo jezivo ljudsko žrtvovanje.

Kueva de Sangre, tzv. Krvava pećina, nalazi se ispod arheološkog nalazišta Dos Pilas, u Petenu. To je jedna od više od desetak pećina u ovom regionu koje su Maje koristile između 400. godine pre nove ere i 250. godine nove ere.

Početkom 1990-ih, istraživanje je otkrilo veliku kolekciju ljudskih kostiju iz Krvave pećine, od kojih su mnoge pokazivale traumatske povrede oko vremena smrti.

Sada je nova analiza ostataka utvrdila da su povrede nastale usled ritualnog rasparčavanja, koje se dogodilo tokom žrtvovanja, pre oko 2.000 godina.

Na primer, fragment lobanje sa leve strane čela nosio je dokaze da ga je neko udario alatom sličnim sekirici, a dečja karlična kost je pronađena sa sličnim tragom.

Štaviše, istraživači su otkrili da su kosti bile razbacane po podu pećine i raspoređene na neobične, možda ritualne načine.

Tokom prvobitnog istraživanja, bageri su otkrili niz od četiri naslagana sloja lobanja u jednom delu pećine.

Ritualni artefakti, pronađeni pored kostiju, pružaju dodatne dokaze da se neka vrsta ceremonije odvijala unutar Krvave pećine.

Istraživač i forenzički antropolog, Elen Frijanko, rekla je za Live Science da količina ljudskih ostataka pronađenih u pećini, povrede koje su imali i prisustvo ritualnih predmeta, ukazuju na činjenicu da je ovo najverovatnije bilo mesto žrtvovanja.

Ona i njena koleginica, bioarheolog, Mišel Blez, predstavile su rezultate svoje analize na godišnjem sastanku Društva za američku arheologiju, u aprilu.

Krvava pećina je prvi put otkrivena 1990-ih, privukavši pažnju zapanjujuće velikoj kolekciji ljudskih kostiju sa znacima rasparčavanja i traumatskih povreda.

Zanimljivo je da se Krvavoj pećini može pristupiti samo kroz mali otvor koji se spušta u niski prolaz koji vodi do bazena sa vodom.

Zbog svoje strukture, pećina je poplavljena veći deo godine i dostupna je samo tokom sušne sezone, između marta i maja.

Ovo bi važilo i za vreme Maja, što je navelo Frijanko i Blez da veruju da su žrtveni ostaci u pećini bili prinos bogu kiše, Čaku.

Maje su obično prinosile ljudske žrtve kao način da umire bogove tokom kriznih vremena, poput suše.