NA OVOG ČOVEKA SE UGLEDA TRAMP! 25. predsednik SAD imao istu politiku carina

Vilijam Makinli, 25. predsednik Sjedinjenih Američkih Država, često se zaboravlja u američkoj istoriji, ali je imao značajan uticaj na oblikovanje zemlje. Rođen 1843. godine u Ohaju, Makinli je postao poznat kao "čovek carina" zbog svoje politike koja je postavila temelje carinske politike u Americi. U njegovom predsedničkom mandatu od 1896. do 1901. godine, Amerika je doživela transformaciju iz zemlje sa slabim uticajem u globalnu supersilu. Njegova administracija je bila ključna u sticanju teritorija kao što su Portoriko, Guam i Filipini nakon Špansko-američkog rata, dok je takođe anektirao Havaje 1898. godine.

Donald Tramp, 45. predsednik SAD, pokazuje posebno interesovanje za Makinlijevu politiku, nazivajući ga "prirodnim biznismenom". Trampova politika carina se može posmatrati kao svojevrsno vraćanje na Makinlijeve principe, jer je i Makinli zagovarao visoke carine kako bi zaštitio američku industriju. Prvog dana svog mandata, Tramp je čak vratio ime planini Denali na staro, priznajući Makinlijevo nasleđe zaštite američkih interesa. Ova povezanost između Trampa i Makinlija ukazuje na to koliko je Makinlijeva politika ostavila trag u savremenoj američkoj politici.

Makinli je bio veliki pobornik protekcionizma, što se ogleda u njegovom zakonu o carinama iz 1890. godine, koji je povećao carine na gotovo 50%. Njegova podrška carinama dolazila je iz potrebe da se zaštite američke industrije i radna mesta. Tokom njegovog mandata, potpisao je Dingley Act, čime su carine dodatno povećane, dok je Zakon o zlatnom standardu pomogao stabilizaciji američke ekonomije. Makinli je takođe prepoznao potrebu za inostranim tržištima, što ga je navelo da kasnije promoviše princip reciprociteta u trgovinskoj politici.

Iako je danas poznat kao "carinski čovek", Makinli je na kraju promenio svoje mišljenje o visokim carinama, shvatajući da je potrebna otvorenija politika kako bi se američka ekonomija dalje razvijala. Njegovo nasleđe nije samo uvođenje carina, već i njihovo pažljivo prilagođavanje koje je omogućilo Sjedinjenim Američkim Državama da postanu industrijska sila. Makinlijevo nasleđe se ogleda u kombinaciji protekcionizma i globalizma, dok Trampove carine, iako se pozivaju na Makinlijev duh, često ne prate taj princip reciprociteta, što može narušiti globalne trgovinske tokove.

U svetlu ovih informacija, jasno je koliko je Makinli bio značajan za formiranje američke politike i kako njegova nasleđa i danas utiču na savremene vođe poput Donalda Trampa.